Het wordt tijd dat Rotterdammers niet alleen hun handen laten spreken bij het opbouwen van een bloeiende participatiemaatschappij en wijkeconomie, maar ook hun portemonnee. Dat stelt voormalig wethouder Korrie Louwes.
Rotterdammers participeren zich suf. Van de OpZoomerMee activiteiten, het voorleesuurtje op school tot het schoffelen van het tuintje op de hoek van de straat, boodschappen doen voor de buurvrouw, kantinedienst op de sportclub, koffie schenken in het buurthuis en nog zoveel meer.
Volgens het laatste onderzoek van de gemeente doet de Rotterdammer indrukwekkend veel. In 2013 leverde 36% van de Rotterdammers vrijwilligerswerk en bood 30% informele hulp (tegen respectievelijk 28% en 24% landelijk). Bij elkaar opgeteld was dat in 2013 ruim 5 uur per week, per Rotterdammer! Alles bij elkaar opgeteld zijn dat 1,2 miljoen uren, of ruim 30.000 arbeidsplaatsen.
Niet te klagen dus, zou je zeggen. Toch maken we naar mijn mening nog veel te weinig gebruik van het allereenvoudigste instrument om een bloeiende participatiesamenleving mee op te bouwen: onze portemonnee. Als we meer geld zouden uitgeven in de lokale economie, door lokaal geproduceerde waren en diensten te kopen, leggen we namelijk de basis voor een lokale economie met echte betaalde banen in de wijk.
Het beste voorbeeld hiervan zijn de Rotterdammers Jeanne van Heeswijk en Annet van Otterloo, die de eerste en enige echte Wijkcoöperatie in Nederland hebben opgericht. Rondom het Gemaal op Zuid aan het Afrikaanderplein op de Pretorialaan hebben meerdere lokale ondernemers zich bij de coöperatie aangesloten. Deze ondernemers bieden Rotterdammers met praktische talenten maar vaak zonder scholing een werkplek en leiden ze op tot vakmensen.
Van Heeswijk en Van Otterloo zijn in 2004 begonnen, toen nog onder een andere naam (Freehouse). Met behulp van diverse subsidiestromen voor programma’s op Zuid en investeringen van woningbouwcoöperatie werd het project leven in geblazen. Tegenwoordig s het klimaat echter een stuk guurder: het Rijk verbiedt woningbouwcoöperaties dergelijke sociaaleconomische initiatieven te ondersteunen, de gemeente Rotterdam bezuinigt stevig en met de economische crisis is het investeringsvermogen van lokale ondernemers flink teruggelopen. Toch hopen de initiatiefnemers juist nu geheel op eigen benen te kunnen gaan staan, onafhankelijk van subsidies. Met onze hulp, of liever gezegd: met onze euro’s.
Als je een groot gezelschap te eten hebt, kan je de catering uitbesteden aan de Wijkkeuken, één van de aangesloten ondernemers. Zij zorgen dan voor iets verrassends op tafel uit alle windstreken. In ‘t Gemaal kan je een zaaltje huren voor een vergadering of presentatie op een verrassende locatie. In het bijbehorende Wijkatelier in de Paul Krugerstraat kan je een uniek (mode)ontwerp precies op maat en geheel naar eigen smaak laten maken. De winst die deze bedrijfjes maken wordt opnieuw in de wijk geïnvesteerd voor de ontwikkeling van nog meer wijkproducten en -diensten.
Rotterdam heeft een reputatie hoog te houden als stad van sociale vernieuwing. Wat betreft vrijwilligerswerk steken we dan ook al behoorlijk de handen uit de mouwen. Het wordt tijd dat we met onze aankopen en opdrachten aan initiatieven zoals de Wijkcoöperatie ook onze portemonnee laten participeren.
